W kontekście transformacji neutralnej pod względem emisji dwutlenku węgla wszystkie kraje pokładają duże nadzieje w energii wodorowej, wierząc, że energia wodorowa przyniesie wielkie zmiany w przemyśle, transporcie, budownictwie i innych dziedzinach, pomoże dostosować strukturę energetyczną oraz będzie promować inwestycje i zatrudnienie.
Szczególnie Unia Europejska kładzie duży nacisk na rozwój energii wodorowej, aby pozbyć się zależności energetycznej Rosji i zdekarbonizować przemysł ciężki.
W lipcu 2020 r. UE przedstawiła strategię wodorową i ogłosiła utworzenie koalicji na rzecz czystej energii wodorowej. Jak dotąd 15 krajów Unii Europejskiej uwzględniło wodór w swoich planach naprawy gospodarczej.
Po konflikcie między Rosją a Ukrainą energia wodorowa stała się ważnym elementem strategii transformacji struktury energetycznej UE.
W maju 2022 roku Unia Europejska ogłosiła plan REPowerEU mający na celu pozbycie się rosyjskiego importu energii, a większe znaczenie zyskała energia wodorowa. Plan ma na celu wyprodukowanie 10 mln ton wodoru odnawialnego w UE i import 10 mln ton wodoru odnawialnego do 2030 r. UE utworzyła również „Europejski Bank Wodoru”, aby zwiększyć inwestycje na rynku energii wodorowej.
Jednakże różne źródła energii wodorowej determinują rolę energii wodorowej w dekarbonizacji. Jeśli energia wodorowa jest nadal pozyskiwana z paliw kopalnych (takich jak węgiel, gaz ziemny itp.), nazywa się to „szarym wodorem” i nadal występuje duża emisja dwutlenku węgla.
Wiąże się zatem wiele nadziei z wytwarzaniem wodoru, zwanego także zielonym wodorem, ze źródeł odnawialnych.
Aby zachęcić przedsiębiorstwa do inwestowania w ekologiczny wodór, Unia Europejska stara się ulepszyć ramy regulacyjne i ustanowić standardy techniczne dla wodoru odnawialnego.
20 maja 2022 r. Komisja Europejska opublikowała projekt mandatu dotyczącego wodoru odnawialnego, który wywołał szerokie kontrowersje ze względu na zawarte w nim stwierdzenie o zasadach wyjątkowości, znaczeniu czasowym i geograficznym w produkcji zielonego wodoru.
Doszło do aktualizacji rachunku autoryzacyjnego. 13 lutego Unia Europejska (UE) przyjęła dwa akty upoważniające wymagane na mocy dyrektywy w sprawie energii ze źródeł odnawialnych (RED II) i zaproponowała szczegółowe zasady definiujące, czym jest wodór odnawialny w UE. Projekt ustawy o zezwoleniach określa trzy rodzaje wodoru, które można zaliczyć do energii odnawialnej, w tym wodór wytwarzany poprzez bezpośrednie podłączenie do nowych generatorów energii odnawialnej, wodór wytwarzany z energii sieciowej na obszarach, w których ponad 90% energii odnawialnej pochodzi z energii odnawialnej oraz wodór wytwarzany z energii sieciowej w obszarach o niskich limitach emisji dwutlenku węgla po podpisaniu umów zakupu energii odnawialnej.
Oznacza to, że UE pozwala na wliczanie części wodoru produkowanego w systemach energetyki jądrowej do swojego celu w zakresie energii odnawialnej.
Obie ustawy, będące częścią szerokich unijnych ram regulacyjnych dotyczących wodoru, zagwarantują, że wszystkie „odnawialne ciekłe i gazowe paliwa transportowe pochodzenia abiotycznego” (RFNBO) będą produkowane z energii elektrycznej odnawialnej.
Jednocześnie zapewnią producentom i inwestorom wodoru pewność regulacyjną, że ich wodór będzie mógł być sprzedawany i sprzedawany w UE jako „wodór odnawialny”.
Czas publikacji: 21 lutego 2023 r