Według raportu Future Trends of Hydrogen Energy opublikowanego przez Międzynarodową Komisję ds. Energii Wodorowej światowe zapotrzebowanie na energię wodorową do roku 2050 wzrośnie dziesięciokrotnie i do roku 2070 osiągnie 520 milionów ton. Oczywiście zapotrzebowanie na energię wodorową w każdej branży wiąże się z całym łańcuch przemysłowy, obejmujący produkcję, magazynowanie i transport wodoru, handel wodorem, dystrybucję i wykorzystanie wodoru. Według Międzynarodowego Komitetu ds. Energii Wodorowej wartość produkcji światowego łańcucha przemysłu wodorowego do roku 2050 przekroczy 2,5 biliona dolarów amerykańskich.
W oparciu o ogromny scenariusz wykorzystania energii wodorowej i ogromną wartość łańcucha przemysłowego, rozwój i wykorzystanie energii wodorowej stał się dla wielu krajów nie tylko ważną ścieżką do osiągnięcia transformacji energetycznej, ale także stał się ważnym elementem międzynarodowej konkurencji.
Według wstępnych statystyk 42 kraje i regiony wydały polityki w zakresie energii wodorowej, a 36 krajów i regionów przygotowuje polityki w zakresie energii wodorowej.
Na globalnym rynku konkurencji w zakresie energii wodorowej kraje rynków wschodzących jednocześnie atakują przemysł zielonego wodoru. Na przykład rząd Indii przeznaczył 2,3 miliarda dolarów na wsparcie przemysłu ekologicznego wodoru, superprzyszły projekt miejski NEOM w Arabii Saudyjskiej ma na celu budowę na swoim terytorium elektrowni wodnej o mocy ponad 2 gigawatów, a Zjednoczone Emiraty Arabskie planują wydawać 400 miliardów dolarów rocznie w ciągu pięciu lat na rozwój rynku ekologicznego wodoru. Brazylia i Chile w Ameryce Południowej oraz Egipt i Namibia w Afryce również ogłosiły plany inwestycji w ekologiczny wodór. W rezultacie Międzynarodowa Organizacja Energetyczna przewiduje, że światowa produkcja zielonego wodoru osiągnie 36 000 ton do 2030 r. i 320 mln ton do 2050 r.
Rozwój energetyki wodorowej w krajach rozwiniętych jest jeszcze bardziej ambitny i stawia wyższe wymagania w zakresie kosztów wykorzystania wodoru. Zgodnie z Krajową strategią i planem działania dotyczącym czystej energii wodorowej wydanymi przez Departament Energii Stanów Zjednoczonych krajowe zapotrzebowanie na wodór w USA wzrośnie odpowiednio do 10 mln ton, 20 mln ton i 50 mln ton rocznie w latach 2030, 2040 i 2050. Tymczasem koszt produkcji wodoru zostanie obniżony do 2 dolarów za kg do 2030 r. i 1 dolara za kg do 2035 r. Południowokoreańska ustawa o promowaniu gospodarki wodorowej and Hydrogen Safety Management również stawia sobie za cel zastąpienie importowanej ropy naftowej importowanym wodorem do 2050 r. Japonia pod koniec maja zrewiduje swoją podstawową strategię dotyczącą energii wodorowej w celu zwiększenia importu energii wodorowej oraz podkreśliła potrzebę przyspieszenia inwestycji w budowę międzynarodowy łańcuch dostaw.
Europa również nieustannie podejmuje działania w zakresie energii wodorowej. W planie UE Repower UE zaproponowano osiągnięcie celu, jakim jest produkcja i import 10 mln ton odnawialnego wodoru rocznie do 2030 r. W tym celu UE zapewni wsparcie finansowe na rzecz energii wodorowej za pośrednictwem kilku projektów, takich jak Europejski Bank Wodoru i Fundusz Inwestycyjny Planu Europy.
Londyn – Odnawialny wodór będzie można sprzedać za mniej niż 1 euro/kg na warunkach bankowych opublikowanych przez Komisję Europejską 31 marca, jeśli producenci otrzymają maksymalne wsparcie z Europejskiego Banku Wodoru, jak wynika z danych ICIS.
Celem banku, ogłoszonym we wrześniu 2022 r., jest wspieranie producentów wodoru poprzez aukcyjny system licytacji, w którym ranking oferentów odbywa się na podstawie ceny za kilogram wodoru.
Korzystając z funduszu innowacyjnego, Komisja przeznaczy na pierwszą aukcję 800 mln euro, aby otrzymać wsparcie Europejskiego Banku Rozwoju, przy czym dotacje będą ograniczone do 4 euro za kilogram. Wodór, który ma zostać sprzedany na aukcji, musi być zgodny z ustawą RFNBO, znaną również jako wodór odnawialny, a pełna wydajność projektu musi osiągnąć w ciągu trzech i pół roku od otrzymania finansowania. Pieniądze będą dostępne, gdy rozpocznie się produkcja wodoru.
Zwycięski licytant otrzyma następnie stałą kwotę zależną od liczby ofert przez dziesięć lat. Oferenci nie mogą mieć dostępu do więcej niż 33% dostępnego budżetu i muszą posiadać projekt o mocy co najmniej 5 MW.
1 euro za kilogram wodoru
Jak wynika z oceny ICIS z 4 kwietnia, Holandia będzie produkować wodór odnawialny od 2026 r. w ramach 10-letniej umowy zakupu energii odnawialnej (PPA) po cenie 4,58 euro/kg przy progu rentowności projektu. W przypadku 10-letniego wodoru odnawialnego PPA ICIS obliczyło zwrot kosztów inwestycji w elektrolizer w okresie obowiązywania PPA, co oznacza, że koszty zostaną odzyskane pod koniec okresu subsydiowania.
Biorąc pod uwagę, że producenci wodoru mogą otrzymać pełną dotację w wysokości 4 EUR za kg, oznacza to, że do uzyskania zwrotu kosztów kapitałowych potrzeba jedynie 0,58 EUR za kg wodoru. Producenci muszą wówczas pobierać od kupujących jedynie kwotę mniejszą niż 1 euro za kilogram, aby zapewnić rentowność projektu.
Czas publikacji: 10 kwietnia 2023 r