“Waar is de brandstofauto slecht, waarom zouden we nieuwe energievoertuigen ontwikkelen?” Dit zou de voornaamste vraag moeten zijn die de meeste mensen denken over de huidige “windrichting” van de auto-industrie. Onder de steun van de grootse slogans van 'energieuitputting', 'energiebesparing en emissiereductie' en 'inhaalslag door de productie' is de noodzaak van China om nieuwe energiebronnen te ontwikkelen nog niet door de samenleving opgemerkt en erkend.
Na decennia van voortdurende vooruitgang op het gebied van voertuigen met verbrandingsmotoren maken het huidige volwassen productiesysteem, de marktondersteuning en de goedkope producten van hoge kwaliteit het moeilijk te begrijpen waarom de industrie deze “vlakke weg” moet verlaten en zich moet richten op ontwikkeling. . Nieuwe energie is een ‘modderpad’ dat nog niet riskant is. Waarom zouden we een nieuwe energie-industrie ontwikkelen? Deze eenvoudige en ongecompliceerde vraag is voor ons allemaal een onbegrip en onbekendheid.
Zeven jaar geleden zal in het “China Energy Policy 2012 White Paper” het nationale strategische plan “nieuwe energie en hernieuwbare energie stevig ontwikkelen” worden verduidelijkt. Sindsdien is de Chinese auto-industrie snel veranderd en snel overgestapt van een strategie voor brandstofvoertuigen naar een nieuwe energiestrategie. Daarna kwamen er snel verschillende soorten nieuwe energieproducten die gekoppeld waren aan “subsidies” op de markt, en de stem van twijfel begon de nieuwe energie te omringen. industrie.
De vragende stem kwam vanuit verschillende hoeken, en het onderwerp leidde ook rechtstreeks naar de upstream en downstream van de industrie. Wat is de huidige status van China's traditionele energie en hernieuwbare energie? Kan de Chinese auto-industrie zich inhalen? Hoe om te gaan met nieuwe energievoertuigen die in de toekomst met pensioen gaan, en of er sprake is van vervuiling? Hoe meer twijfels, hoe minder vertrouwen, hoe de echte status quo achter deze problemen te vinden. Het eerste kwart van de column zal zich richten op de belangrijke drager in de industrie: de batterij.
Kolommen zijn onvermijdelijke ‘energieproblemen’
In tegenstelling tot een brandstofauto heeft benzine geen drager nodig (als de brandstoftank niet meetelt), maar moet “elektriciteit” door de accu worden gedragen. Als je dus terug wilt naar de bron van de industrie, dan is ‘elektriciteit’ de eerste stap in de ontwikkeling van nieuwe energie. Het elektriciteitsvraagstuk houdt rechtstreeks verband met het energievraagstuk. Er is momenteel een duidelijke vraag: is het krachtig bevorderen van nieuwe energiebronnen werkelijk omdat China's verenigde energiereserve op handen is? Voordat we dus echt praten over de ontwikkeling van batterijen en nieuwe energie, moeten we reageren op vragen over de huidige Chinese kwestie van “het gebruik van elektriciteit of het gebruik van olie”.
Vraag 1: De status quo van traditionele Chinese energie
In tegenstelling tot de reden waarom mensen 100 jaar geleden voor het eerst puur elektrische voertuigen probeerden, werd de nieuwe revolutie veroorzaakt door de verschuiving van ‘traditionele brandstof’ naar ‘hernieuwbare energie’. Er zijn verschillende “versies” van de interpretatie van de Chinese energiestatus op internet, maar veel aspecten van de gegevens laten zien dat de traditionele energiereserves van China niet zo ondraaglijk en zorgwekkend zijn als de nettotransmissie, en dat de oliereserves die nauw verband houden met auto’s ook besproken door het publiek. Eén van de meeste onderwerpen.
Volgens de gegevens in het China Energy Report 2018 verkeert China, hoewel de binnenlandse olieproductie afneemt, in een stabiele toestand op het gebied van de energie-importhandel, dankzij de toename van het olieverbruik. Dit zou kunnen bewijzen dat in ieder geval de huidige ontwikkeling van nieuwe energie niet direct verband houdt met de ‘oliereserve’.
Maar indirect verbonden? In de context van een stabiele energiehandel is de traditionele energieafhankelijkheid van China nog steeds groot. Van de totale energie-import is ruwe olie verantwoordelijk voor 66% en steenkool voor 18%. Vergeleken met 2017 blijft de import van ruwe olie snel groeien. In 2018 bedroeg de import van ruwe olie uit China 460 miljoen ton, een stijging op jaarbasis van 10%. De afhankelijkheid van ruwe olie van het buitenland bereikte 71%, wat betekent dat meer dan twee derde van de Chinese ruwe olie afhankelijk is van import.
Na de ontwikkeling van nieuwe energie-industrieën blijft de trend van de Chinese olieconsumptie vertragen, maar vergeleken met 2017 is de Chinese olieconsumptie nog steeds met 3,4% gestegen. Wat de productiecapaciteit voor ruwe olie betreft, was er in 2016-2018 sprake van een aanzienlijke daling ten opzichte van 2015, en door de koerswijziging werd de afhankelijkheid van de import van oliehandel groter.
Onder de huidige situatie van China's traditionele energiereserve, “passieve afhankelijkheid”, wordt ook gehoopt dat de ontwikkeling van een nieuwe energie-industrie ook de structuur van het energieverbruik zal veranderen. In 2018 was het verbruik van schone energie, zoals aardgas, waterkracht, kernenergie en windenergie, goed voor 22,1% van het totale energieverbruik, dat al jaren stijgt.
In de transitie naar schone energie uit traditionele energiebronnen is het mondiale koolstofarme, koolstofvrije doel momenteel consistent, net zoals Europese en Amerikaanse automerken nu de “tijd vrijmaken om te stoppen met het verkopen van brandstofvoertuigen”. Landen zijn echter verschillend afhankelijk van traditionele energiebronnen, en China's “gebrek aan ruwe oliebronnen” is een van de problemen bij de transitie naar schone energie. Zhu Xi, directeur van de Energie-economie van de Chinese Academie van Sociale Wetenschappen, zei: “Vanwege de verschillende tijdperken van landen bevindt China zich nog steeds in het steenkooltijdperk, is de wereld het olie- en gastijdperk binnengegaan en is het proces van verandering naar een duurzaam energiesysteem in de toekomst is zeker anders. China zou olie en gas kunnen kruisen. Tijden.” Bron: Autohuis
Posttijd: 04-nov-2019