Gedetailleerde analyse van het verwarmingsprincipe van grafietstaaf

Gedetailleerde analyse van het verwarmingsprincipe van grafietstaaf

Grafietstaaf wordt vaak gebruikt alselektrische verwarmer van vacuümoven op hoge temperatuur. Het is gemakkelijk te oxideren bij hoge temperaturen. Behalve voor vacuüm kan het alleen worden gebruikt in een neutrale atmosfeer of een reducerende atmosfeer. Het heeft een kleine thermische uitzettingscoëfficiënt, grote thermische geleidbaarheid, hoge temperatuurbestendigheid, extreme koude en extreme hittebestendigheid en een lage prijs. De oxidatiesnelheid en vervluchtigingssnelheid van grafiet beïnvloeden de levensduur van de warmtegenerator. Wanneer de werkelijke ruimte 10-3 ~ 10-4 mmHg bedraagt, moet de bedrijfstemperatuur lager zijn dan 2300 ℃. In de beschermende atmosfeer (H2, N2, AR, enz.) kan de bedrijfstemperatuur 3000 ℃ bereiken. Grafiet kan niet in de lucht worden gebruikt, anders wordt het geoxideerd en verbruikt. Het reageert sterk met W boven 1400 ℃ om carbiden te vormen.
De grafietstaaf bestaat voornamelijk uit grafiet, dus we kunnen het ook begrijpende eigenschappen van grafiet:
Het smeltpunt van grafiet is zeer hoog. Het begint zacht te worden en heeft de neiging te smelten wanneer het onder vacuüm een ​​temperatuur van 300°C bereikt. Bij 3600°C begint grafiet te verdampen en te sublimeren. De sterkte van algemene materialen neemt geleidelijk af bij hoge temperaturen. Wanneer grafiet echter tot 2000°C wordt verwarmd, is de sterkte twee keer zo groot als bij kamertemperatuur. De oxidatieweerstand van grafiet is echter slecht en de oxidatiesnelheid neemt geleidelijk toe met toenemende temperatuur.
De thermische geleidbaarheid en geleidbaarheid van grafiet zijn vrij hoog. De geleidbaarheid is 4 keer hoger dan die van roestvrij staal, 2 keer hoger dan die van koolstofstaal en 100 keer hoger dan die van algemeen niet-metaal. De thermische geleidbaarheid ervan overtreft niet alleen die van metalen materialen zoals staal, ijzer en lood, maar neemt ook af naarmate de temperatuur stijgt, wat anders is dan bij algemene metalen materialen. Grafiet heeft zelfs de neiging adiabatisch te zijn bij extreem hoge temperaturen. Daarom zijn de thermische isolatieprestaties van grafiet zeer betrouwbaar onder omstandigheden met ultrahoge temperaturen.
Ten slotte kunnen we concluderen dat het verwarmingsprincipe vangrafiet staafis: hoe groter de stroom die aan de grafietstaaf wordt toegevoegd, hoe hoger de oppervlaktetemperatuur van de grafietstaaf.