De twadde autorisaasjewet definiearret in metoade foar it berekkenjen fan broeikasgassen út 'e libbenssyklus fan duorsume brânstoffen út net-biologyske boarnen. De oanpak hâldt rekken mei de útstjit fan broeikasgassen yn 'e heule libbenssyklus fan brânstoffen, ynklusyf streamopútstjit, útstjit ferbûn mei it krijen fan elektrisiteit fan it net, ferwurkjen en ferfier fan dizze brânstoffen nei de definitive konsumint. De metoade ferklearret ek manieren om útstjit fan broeikasgassen te produsearjen fan duorsume wetterstof of syn derivaten yn foarsjenningen dy't fossile brânstoffen produsearje.
De Europeeske Kommisje seit dat RFNBO allinnich meitelle sil foar it doel fan de EU foar duorsume enerzjy as it de útstjit fan broeikasgassen mei mear as 70 prosint ferminderet yn ferliking mei fossile brânstoffen, itselde as de standert foar duorsume wetterstof dy't tapast wurdt foar de produksje fan biomassa.
Dêrnjonken liket der in kompromis te berikt oer de fraach oft lege koalwetterstoffen (wetterstof produsearre troch kearnsintrale of mooglik út fossile brânstoffen dy't koalstof opfange of opslein wurde kinne) as duorsume wetterstof klassifisearje moatte, mei in aparte útspraak oer lege koalwetterstoffen oan it ein fan 2024, neffens de notysje fan 'e Kommisje dy't de autorisaasjewet begeliedt. Neffens it foarstel fan 'e Kommisje sil de EU tsjin 31 desimber 2024 yn har ynstimmingswet manieren bepale om de reduksje fan broeikasgassen te beoardieljen fan brânstoffen mei lege koalstof.
Post tiid: Febrewaris 21-2023