در 30 ژانویه، بریتیش پترولیوم (BP) گزارش "چشم انداز انرژی جهان" 2023 را منتشر کرد و تأکید کرد که سوخت های فسیلی در کوتاه مدت در انتقال انرژی اهمیت بیشتری دارد، اما کمبود عرضه جهانی انرژی، انتشار کربن و سایر عوامل همچنان در حال افزایش است. انتظار می رود گذار سبز و کم کربن را تسریع کند، این گزارش چهار روند توسعه انرژی جهانی را ارائه می دهد و توسعه کم هیدروکربن را تا سال 2050 پیش بینی می کند.
این گزارش خاطرنشان می‌کند که سوخت‌های فسیلی در کوتاه‌مدت نقش مهمی در فرآیند انتقال انرژی خواهند داشت، اما کمبود انرژی در جهان، افزایش مداوم انتشار کربن و وقوع مکرر آب‌وهوای شدید، انرژی سبز و پایین جهان را تسریع می‌کند. -انتقال کربن یک انتقال کارآمد باید به طور همزمان به امنیت انرژی، مقرون به صرفه بودن و پایداری توجه کند. آینده انرژی جهانی چهار روند اصلی را نشان خواهد داد: نقش رو به کاهش انرژی هیدروکربنی، توسعه سریع انرژی های تجدیدپذیر، درجه فزاینده برق رسانی، و رشد مداوم استفاده کم هیدروکربن.
این گزارش تکامل سیستم های انرژی را تا سال 2050 تحت سه سناریو فرض می کند: انتقال شتاب، صفر خالص و توان جدید. این گزارش نشان می دهد که تحت سناریوی انتقال شتاب، انتشار کربن حدود 75 درصد کاهش می یابد. در سناریوی صفر خالص، انتشار کربن بیش از 95 کاهش خواهد یافت. بر اساس سناریوی پویا جدید (که فرض می‌کند وضعیت کلی توسعه انرژی جهان در پنج سال گذشته، از جمله پیشرفت فناوری، کاهش هزینه و غیره، و شدت سیاست جهانی در پنج تا 30 سال آینده بدون تغییر باقی می‌ماند)، کربن جهانی انتشار گازهای گلخانه ای در دهه 2020 به اوج خود می رسد و انتشار کربن جهانی را تا سال 2050 در مقایسه با سال 2019 حدود 30 درصد کاهش می دهد.
این گزارش استدلال می‌کند که هیدروکربن‌های کم نقش کلیدی در انتقال انرژی کم کربن، به‌ویژه در صنایع، حمل‌ونقل و سایر بخش‌هایی که برق‌رسانی به آن‌ها دشوار است، بازی می‌کند. هیدروژن سبز و هیدروژن آبی اصلی ترین هیدروکربن کم هستند و اهمیت هیدروژن سبز با فرآیند تبدیل انرژی افزایش می یابد. تجارت هیدروژن شامل تجارت خط لوله منطقه ای برای انتقال هیدروژن خالص و تجارت دریایی برای مشتقات هیدروژن است.
این گزارش پیش‌بینی می‌کند که تا سال 2030، تحت سناریوهای انتقال شتاب‌زده و صفر خالص، تقاضای کم هیدروکربن به ترتیب به 30 میلیون تن در سال و 50 میلیون تن در سال خواهد رسید که بیشتر این هیدروکربن‌های کم به‌عنوان منابع انرژی و عوامل کاهنده صنعتی استفاده می‌شوند. جایگزینی گاز طبیعی، هیدروژن مبتنی بر زغال سنگ (که به عنوان مواد خام صنعتی برای پالایش، تولید آمونیاک و متانول استفاده می شود) و زغال سنگ. بقیه در تولید مواد شیمیایی و سیمان استفاده خواهد شد.
تا سال 2050، تولید فولاد حدود 40 درصد از کل تقاضای هیدروکربن کم در بخش صنعت را مصرف خواهد کرد و در سناریوهای انتقال شتابان و سناریوهای صفر خالص، هیدروکربن های کم به ترتیب حدود 5 درصد و 10 درصد از کل مصرف انرژی را تشکیل خواهند داد.
این گزارش همچنین پیش‌بینی می‌کند که تحت سناریوهای انتقال شتاب‌زده و صفر خالص، مشتقات هیدروژن به ترتیب 10 درصد و 30 درصد از تقاضای انرژی هوانوردی و 30 درصد و 55 درصد از تقاضای انرژی دریایی را تا سال 2050 تشکیل می‌دهند. بیشتر بقیه به بخش حمل و نقل جاده ای سنگین می روند. تا سال 2050، مجموع هیدروکربن های کم و مشتقات هیدروژن به ترتیب 10 و 20 درصد از کل مصرف انرژی در بخش حمل و نقل را تحت سناریوهای انتقال شتاب و صفر خالص تشکیل می دهند.
در این گزارش، در حال حاضر، هزینه هیدروژن آبی معمولا کمتر از هیدروژن سبز در اکثر نقاط جهان است، اما با پیشرفت فناوری تولید هیدروژن سبز، افزایش راندمان تولید و افزایش قیمت سوخت‌های فسیلی سنتی، تفاوت هزینه به تدریج کاهش می‌یابد. گفت. بر اساس سناریوی انتقال شتاب‌زده و صفر خالص، این گزارش پیش‌بینی می‌کند که هیدروژن سبز حدود 60 درصد از کل هیدروکربن کم تا سال 2030 را تشکیل می‌دهد و تا سال 2050 به 65 درصد افزایش می‌یابد.
این گزارش همچنین نشان می دهد که نحوه معامله هیدروژن بسته به استفاده نهایی متفاوت خواهد بود. برای کاربردهایی که نیاز به هیدروژن خالص دارند (مانند فرآیندهای گرمایش صنعتی با دمای بالا یا حمل و نقل وسایل نقلیه جاده ای)، تقاضا را می توان از طریق خطوط لوله از مناطق مربوطه وارد کرد. برای مناطقی که مشتقات هیدروژن مورد نیاز است (مانند آمونیاک و متانول برای کشتی‌ها)، هزینه حمل و نقل از طریق مشتقات هیدروژن نسبتاً پایین است و می‌توان تقاضا را از مقرون‌به‌صرفه‌ترین کشورهای جهان وارد کرد.
برای مثال، در اتحادیه اروپا، این گزارش پیش‌بینی می‌کند که تحت سناریوی انتقال شتاب‌زده و سناریوی صفر خالص، اتحادیه اروپا حدود 70 درصد از هیدروکربن‌های کم خود را تا سال 2030 تولید خواهد کرد که تا سال 2050 به 60 درصد کاهش می‌یابد. از واردات کم هیدروکربن، حدود 50 درصد هیدروژن خالص از طریق خطوط لوله از شمال آفریقا و سایر کشورهای اروپایی (به عنوان مثال نروژ، انگلستان) و 50 درصد دیگر از طریق دریا از بازار جهانی به شکل مشتقات هیدروژن وارد خواهد شد.
زمان ارسال: فوریه-06-2023