Αιτία ηλεκτρόλυσης ράβδων γραφίτη

Αιτία ηλεκτρόλυσης ράβδων γραφίτη

Προϋποθέσεις σχηματισμού ηλεκτρολυτικού στοιχείου: Τροφοδοσία συνεχούς ρεύματος. (1) Τροφοδοτικό DC. (2) Δύο ηλεκτρόδια. Δύο ηλεκτρόδια συνδεδεμένα στον θετικό πόλο του τροφοδοτικού. Μεταξύ αυτών, το θετικό ηλεκτρόδιο που συνδέεται με τον θετικό πόλο του τροφοδοτικού ονομάζεται άνοδος και το ηλεκτρόδιο που συνδέεται με τον αρνητικό πόλο του τροφοδοτικού ονομάζεται κάθοδος. (3) Διάλυμα ηλεκτρολύτη ή λιωμένος ηλεκτρολύτης.Ηλεκτρολύτηςδιάλυμα ή διάλυμα 4, δύο ηλεκτρόδια και αντίδραση ηλεκτροδίου, άνοδος (συνδεδεμένη με τον θετικό πόλο του τροφοδοτικού): άνοδος αντίδρασης οξείδωσης (συνδεδεμένη με τον θετικό πόλο του τροφοδοτικού): κάθοδος αντίδρασης οξείδωσης (συνδεδεμένη με τον αρνητικό πόλο του τροφοδοσία ρεύματος): κάθοδος αντίδρασης μείωσης (συνδεδεμένη με τον αρνητικό πόλο του τροφοδοτικού) : αντίδραση μείωσης (συνδεδεμένο αρνητικό ηλεκτρόδιο): ομάδα αναγωγής 1: ομάδα ηλεκτρόλυσης 1: ηλεκτρόλυση Χλώριο καθόδου ανόδου CuCl2.
     Γραφίτηςείναι ένας κρύσταλλος άνθρακα. Είναι ένα μη μεταλλικό υλικό με ασημί γκρι χρώμα, απαλή και μεταλλική λάμψη. Η σκληρότητα του Mohs είναι 1-2, το ειδικό βάρος είναι 2,2-2,3 και η χύδην πυκνότητά του είναι γενικά 1,5-1,8.
Το σημείο τήξης του γραφίτη αρχίζει να μαλακώνει όταν φτάσει τους 3000 ℃ στο κενό και τείνει να λιώσει. Όταν φτάσει τους 3600 ℃, ο γραφίτης αρχίζει να εξατμίζεται και να εξαχνώνεται. Η αντοχή των γενικών υλικών μειώνεται σταδιακά σε υψηλή θερμοκρασία, ενώ η αντοχή του γραφίτη είναι διπλάσια από αυτή σε θερμοκρασία δωματίου όταν θερμαίνεται στους 2000 ℃. Ωστόσο, η αντίσταση στην οξείδωση του γραφίτη είναι φτωχή και ο ρυθμός οξείδωσης αυξάνεται σταδιακά με την αύξηση της θερμοκρασίας.
Οθερμική αγωγιμότητακαι η αγωγιμότητα του γραφίτη είναι αρκετά υψηλή. Η αγωγιμότητά του είναι 4 φορές υψηλότερη από αυτή του ανοξείδωτου χάλυβα, 2 φορές υψηλότερη από αυτή του ανθρακούχου χάλυβα και 100 φορές υψηλότερη από αυτή του γενικού μη μετάλλου. Η θερμική του αγωγιμότητα όχι μόνο υπερβαίνει αυτή των μεταλλικών υλικών όπως ο χάλυβας, ο σίδηρος και ο μόλυβδος, αλλά μειώνεται επίσης με την αύξηση της θερμοκρασίας, η οποία είναι διαφορετική από τα γενικά μεταλλικά υλικά. Ο γραφίτης τείνει ακόμη και να είναι αδιαβατικός σε διαφορετικές θερμοκρασίες. Επομένως, η θερμομονωτική απόδοση του γραφίτη είναι πολύ αξιόπιστη σε υψηλή θερμοκρασία.
Ο γραφίτης έχει καλή λιπαντικότητα και πλαστικότητα. Ο συντελεστής τριβής του γραφίτη είναι μικρότερος από 0,1. Ο γραφίτης μπορεί να αναπτυχθεί σε διαπνέοντα και διαφανή φύλλα. Η σκληρότητα του γραφίτη υψηλής αντοχής είναι τόσο μεγάλη που είναι δύσκολη η επεξεργασία του με διαμαντένια εργαλεία.
Ο γραφίτης έχει χημική σταθερότητα, οξύ καιαντοχή στα αλκάλιακαι αντοχή στη διάβρωση οργανικού διαλύτη. Επειδή ο γραφίτης έχει τις παραπάνω εξαιρετικές ιδιότητες, χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στη σύγχρονη βιομηχανία.